(I am reading an extract from Martin Heidegger’s Aufenthalte)

“Die morgendliche Ankunft bei schwachem aber frischem Wind im kleinen Hafen von Itea, die Fahrt durch den alten weiten Olivenwald bei Krisa, der langsame Anstieg zu dem karger werdenden Hochtal am Fuß des Parnaß erschienen wie eine vorbereitende Meditation für das Betreten des Heiligen Bezirkes, wo tempelverborgen nach Sage der Alten der Nabel der Erde gehütet wurde”.

.                                                                                     Dimitris Gizinos. Landschaft (Olivenwald bei Krisa)

Διαβάζω από τις “Διαμονές. Ταξίδι στην Ελλάδα” του Μάρτιν Χάιντεγγερ: “Η πρωινή άφιξη με ασθενή αλλά δροσερό άνεμο στο μικρό λιμάνι της Ιτέας, η διαδρομή μέσα από τον παλαιό μεγάλο ελαιώνα της Κρίσας, το αργό ανηφόρισμα προς την όλο και φτωχότερη κοιλάδα που βρίσκεται ψηλά στους πρόποδες του Παρνασσού, όλα αυτά έμοιαζαν με προπαρασκευαστικό διαλογισμό για την είσοδο στον ιερό χώρο, όπου κρυμμένος στο ναό φυλάσσεται σύμφωνα με το θρύλο των αρχαίων, ο ομφαλός της γης”.