(I am reading an extract from Chateaubriand’s journey to Athens)
Yiannis Theodoropoulos, Our Family Tomb, 2013
(I am reading an extract from Chateaubriand’s journey to Athens)
“Τι γίναν οι δαιμόνιες εκείνες μεγαλοφυίες που ύψωσαν το ναό που στα ερείπιά του καθόμουν εγώ τώρα; Αυτός ο ήλιος που ίσως φώτισε τους στερνούς αναστεναγμούς της κοπέλας των Μεγάρων είδε και την περίφημη Ασπασία να πεθαίνει. Τούτη την εικόνα της Αττικής, αυτό το λαμπρό θέαμα μπροστά μου το’χαν κοιτάξει και μάτια σφαλισμένα εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια τώρα. Θα περάσω κι εγώ με τη σειρά μου κι άλλοι θνητοί και φευγαλέοι σαν και μένα θ’ανέβουν εδώ να στοχαστούν τα ίδια πράγματα για τα ίδια ερείπια. Η ζωή μας και η καρδιά μας είναι στα χέρια του Θεού. Ας τον αφήσουμε να τις διαθέσει όπως Εκείνος επιθυμεί”.
(I am reading an extract from Chateaubriand’s journey to Athens)
…Περπατήσαμε λίγο στη λεγόμενη Χαλκόπουν Οδόν, όπου φαίνονται ίχνη του βωμού των Ευμενίδων, και φτάσαμε στην Ακαδημία. Εκεί στα περίγυρα της Ακαδημίας, περιδιαβάσαμε αρκετή ώρα. Τίποτα δεν προδίδει πως εκεί ήταν το καταφύγιο των σοφών. Τ’αρχαία πλατάνια της πέσαν κάτω από τα πελέκια του Σύλλα, κι όσα φύτεψε ο Αδριανός δεν γλίτωσαν από άλλους βάρβαρους. Δεν φαίνουνται πια οι βωμοί του Έρωτα, του Προμηθέα και των Μουσών – και μες στ’άλση έσβησε η θεία φωτιά που τόσες φορές ανάγλεξε τον Πλάτωνα….
Εδώ και μία ώρα είχε νυχτώσει πια και αποφασίσαμε να γυρίσουμε στην Αθήνα. Ο ουρανός έλαμπε από τ’άστρα και η νύχτα ήταν γλυκύτατη, διάφανη και ασύγκριτα καθάρια. Τ’άλογά μας βραδυπορούσαν και εμείς σωπαίναμε. Ο δρόμος που διασχίζαμε ήταν ίσως η αρχαία οδός της Ακαδημίας, τριγυρισμένη από τους τάφους των πολιτών που πέσαν για την πατρίδα και των πιο μεγάλων ανδρών της Ελλάδας.
On March 1rst, 2013, at 21.45 we realised the public reading of the funeral oration of Pericles at Dimosio Sima; the site where it is considered to be initially pronounced. The reading was based on the History of the Peloponnesian War, Book Two, by Thucydides (translated by Eleftherios Venizelos). It was performed with the contribution of Orizontas team, artists and random passers.
The performance was registrated and enriched at the Temporary office for the study and the registration of the “findings” of the reverie at the exhibition space of Orizontas gegonoton autoorganized team (88 Kerameikou str) at the context of the exhibition “Greece No Problem”
Photos from my temporary office for the study and the registration of the “discoveries” of my reverie-travel held during the “Utopia” project at the autoorganized space of “Orizontas Gegonoton” team.
(I am reading an extract from Henry David Thoreau’s Walden) “I had three chairs in my house; one for solitude, two for friendship, three for society.
When visitors came in larger and unexpected numbers there was but the third chair for them all, but they generally economized the roon by standing up. It is surprising how many great men and women a small house will contain…
One inconvenience I sometimes experienced in so small a house, the difficulty of getting to a sufficient distance from my guest when we began to utter the big thoughts in big words. You want room for your thoughts to get into sailing trim and run a course or two before they make their port. The bullet of your thought must have overcome its lateral and ricochet motion and fallen into its last and steady course before it reaches the ear of the hearer, else it may plough out again through the side of the head…”
Photos from my temporary office for the study and the registration of the “discoveries” of my reverie-travel held during the “Utopia” project at the autoorganized space of “Orizontas Gegonoton” team.
photo 1. Rika Krithara is reading Walden, sitting at the chair of society photo 2.Alexia Celia Peza is reviewing my notes from friendship chair, Maria Peza is at the society chair. Rika Krithara and Orestis Tzirtzilakis are standing.
(I am reading an extract from Henry David Thoreau’s Walden)
“I find it wholesome to be alone the greater part of the time. To be in company, even with the best, is soon wearisome and dissipating. I love to be alone. I never found the companion that was so companionable as solitute. We are for the most part more lonely when we go abroad among men than when we stay in our chambers. A man thinking or working is always alone, let him be where he will. Solitude is not measured by the miles of space that intervene between a man and his fellows. The really diligent student in one of the crowded hives of Cambridge College is as solitary as a dervis in the desert.”
.Photos of Angelos Antonaropoulos performing the Whirling Dervishes’ dance in the yard of the Tower of the Winds. From my reverie-travel held during the “Utopia” project.
The site of Thoreau’s cabin.
27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012
Διαβάζω για τον Πύργο των Ανέμων (1)(αφετηρία της διαδρομής μου) την περιγραφή του Gustave Flaubert στο “Ταξίδι στην Ελλάδα”(1850):
“Οι εξωτερικές αλληγορικές μορφές είναι υπερβολικά βαριές. Πόδια πρησμένα, το βάρος τους και μόνο θα εμπόδιζε το σώμα να πετάξει.
Κτίσμα οκτάγωνο.-Γείσωμα με τετράγωνα τύμπανα από πάνω, σε ύψος επτά ποδιών περίπου, ένα κυκλικό διάζωμα, μικροί κίονες με ραβδώσεις και δωρικό κιονόκρανο – ένα δεύτερο διάζωμα, ύστερα η στέγη, φέτες από πέτρες που στενεύουν προς την κορυφή και που ο συνδυασμός τους σχηματίζει τρούλο.
Δύο πόρτες, μία μεγάλη προς τα νοτιοδυτικά, μία πιο μικρή που βλέπει στην ανατολή.
Στο εξωτερικό του μνημείου, και που επικοινωνεί με αυτό, ένα είδος στρογγυλού πυργίσκου, παρόμοιας
Τρία παράθυρα ή ανοίγματα που έγιναν στον τοίχο, τα δύο κάτω από το πρώτο διάζωμα, ένα κάτω από το γείσωμα, δίπλα στο Μεράμπ” (2)
1. Οι Αέρηδες, μνημείο γνωστό και ως “Πύργος του Αιόλου”, “Πύργος των Ανέμων” και “Τάφος του Σωκράτη”, ήταν ένα υδραυλικό ρολόι που χτίστηκε στα μέσα του 1ου αιώνα μ.χ., με έξοδα του Σύριου Ανδρόνικου Κυρρήστου. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής κυριαρχίας χρησίμευσε ως τόπος συνάντησης των δερβίσηδων.
2. Σημείο που έδειχνε την κατεύθυνση της Μέκκας.
This walk was performed from January 27 – February 4 2012
Ο συγκεκριμένος περίπατος πραγματοποιείται στο πλαίσιο της έκθεσης “Ουτοπία” στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο της ομάδας “Ορίζοντας Γεγονότων” (Κεραμεικού 88), στην ευρύτερη γειτονιά του εκθεσιακού χώρου, σε τόπους κλασσικούς περιηγητικούς ή/και τουριστικούς όπως ο Κεραμεικός, το Δημόσιο Σήμα και το Ωρολόγιο του Κυρρήστου (Αέρηδες), με στόχο καταρχήν την εμπειρία και στη συνέχεια τη διερεύνηση των ορίων ανάμεσα στη σύγχρονη περιήγηση και τον τουρισμό.
Η διαδικασία αυτή αποτυπώνεται και εμπλουτίζεται στο προσωρινό γραφείο-χώρο μελέτη και καταγραφής των “ευρημάτων” της περιήγησης που βρίσκεται στο χώρο της έκθεσης. Συνεπώς το υλικό της εγκατάστασης-γραφείου θα ανανεώνεται συνεχώς στις επόμενες εβδομάδες και η εγκατάσταση (με σχέδια, φωτογραφίες και κείμενα ή άλλο υλικό που θα προκύψει) θα λάβει την τελική της μορφή στο τέλος της έκθεσης, όπου και θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση και συζήτηση.
Οι περίπατοι ξεκινούν στις 27/1 στις 11:00 από το μνημείο των Αέρηδων, ακολουθώντας τον Ηριδανό ποταμό στο Μοναστηράκι και στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού και καταλήγοντας στο Δημόσιο Σήμα, στον Κεραμεικό. Όσοι ενδιαφέρονται να έρθουν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου στο hariklia.hari@gmail.com ή στην “Ουτοπία” που θα είναι και το σημείο κατάληξης, αύριο Σάββατο 28/1, την Τρίτη 31/1 και την Παρασκευή 3/2, 6:00 – 9:00 το βράδυ, Κεραμεικού 88
Στον περίπατο αυτό αναφέρομαι σε έργα κλασσικών περιηγητών όπως οι Stuart & Revett (The Antiquities of Athens), στο Οδοιπορικό του Evliya Çelebi (Evliya Çelebi Seyahatnâmesi. Beyoğlu, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları Ltd. Şti., 1996-. 10 vols.) αλλά και στις αναφορές του Chateaubriand (Το ταξίδι στην Ελλάδα, 1806) και του Flaubert (Το ταξίδι στην Ελλάδα, 1850-51)
General view of the Tower of Winds, from Stuart & Revett’s The Antiquities of Athens, 1762
Οι Αέρηδες, μνημείο γνωστό και ως “Πύργος του Αιόλου”, “Πύργος των Ανέμων” και “Τάφος του Σωκράτη”, ήταν ένα υδραυλικό ρολόι που χτίστηκε στα μέσα του 1ου αιώνα μ.χ., με έξοδα του Σύριου Ανδρόνικου Κυρρήστου. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής κυριαρχίας χρησίμευσε ως τόπος συνάντησης των δερβίσηδων.
Οι Περιστρεφόμενοι Δερβίσηδες [ή Mevlevilik (Mevleviyye, Osmanlica: مولويه) büyük ve ünlü sufi tarikatlarından biri. Adını kurucusu Sultan Veled’in babası ve tarikatın ilkelerini oluşturan Mevlana Celaleddin Rumi’den (Mevlana) alir] είναι ένα Σουφικο Τάγμα.
