Ophelia – Eridanos river, Kerameikos (part II)
Leave a reply
Ophelia – Eridanos river, Kerameikos (part I)
Ophelia – Eridanos River. Autoportrait
“Ονειροπωλήσεις Ενός Μοναχικού Περιπατητή: Ηριδανός ποταμός – Οφηλία” Βιωματική δράση, 2014 Αρχαιολογικός Χώρος Κεραμεικού (είσοδος Ερμού 148), Κοίτη Ηριδανού Ποταμού
Στο πλαίσιο της έκθεσης “Σώμα και Πολιτική – Συμβάν” (Θέατρο Επρός) παρουσιάζουμε ένα συμβάν από το κεφάλαιο του ταξιδιού στην Αθήνα. Στην ευρύτερη γειτονιά του εκθεσιακού χώρου του θεάτρου Εμπρός, ακολουθούμε την κοίτη του Ηριδανού ποταμού[1], Καταλήγουμε στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού, μέσα στην κοίτη του άνυδρου ποταμού. Εδώ, ο περιηγητής βιώνει την εμπειρία του πνιγμού της Οφηλίας. Η βιωματική δράση γίνεται το μέσο αναπαράστασης της ψυχικής και σωματικής επαφής με το τόπο.
(Το ποτάμι ρέει, το σώμα ακολουθεί τη ροή,
Η ζωή είναι στη ροή,
Αντιστέκομαι,
Με τρελλαίνω,
Αυτό που παραμένει φανερό,
Οι κρυφές και ανεκπλήρωτες επιθυμίες.
Επιθυμία και προδοσία. Καθημερινές ματαιώσεις.
Μικροί θάνατοι,
Ο θάνατος της νιότης,
Ζω εγώ, εσύ,
Το ποτάμι, η Οφηλία).
[1] Ο περιηγητής παρατηρεί την όχθη του στην αρχαιολογική τομή στο μετρό της πλατείας Συντάγματος, ακούει το νερό να κυλάει στην οπή της πλατείας Μοναστηρακίου. Με την βιωματική δράση «Ηριδανός ποταμός – Οφηλία» ολοκληρώνεται η αφήγηση του Ηριδανού ποταμού που είχε ξεκινήσει με το «Προσωρινό γραφείο-χώρο μελέτης και καταγραφής των “ευρημάτων” της περιήγησης» στην έκθεση «Τι κόντεψα να στερηθώ», επιμ.Θ.Τραμπούλη, Θέατρο Εμπρός, Μάιος 2013
Promenade V: Lake in Parnitha
We went up for a walk on new years eve. It was raining, i felt cold. I needed more warmth and sun. It was misty. I wanted to hide.
Η λίμνη Μπελέτσι είναι μία μικρή λίμνη που βρίσκεται σε υψόμετρο 600 μέτρωνπερίπου στις ανατολικές πλαγιές τις Πάρνηθας, στην περιοχή Αγία Τριάδα της κοινότητας Αφιδνών, νοτιοδυτικά της κορυφής Μπελέτσι.[2] Πρόκειται για τεχνητή λίμνη η οποία δημιουργήθηκε με δαπάνες των Γεωργίου Νάστου και Αθανασίου Πάντου τη διετία 1972-75 ως αποθεματικό δυναμικό νερού για έργα που τότε κατασκεύαζαν στη περιοχή αλλά και ως μελλοντικό βιότοπο. Ως συνέπεια της κατασκευή της ήταν η αλλαγή της χάραξης του δρόμου που συνέδεε τον Αγ. Μερκουρίο με τις Αφίδνες (Κιούρκα). Το τεχνητό φράγμα συγκράτησε τα νερά της πηγής που βρίσκεται βόρεια με αποτέλεσμα το σχηματισμό της λίμνης. Η λίμνη έχει μέγιστη διάμετρο 130 μέτρα περίπου και μέγιστο βάθος 9 μέτρα, ενώ το συνόλικό της εμβαδόν αγγίζει τα 7.000 τ.μ.. Αποτελεί σημαντικό υδροβιότοπο της περιοχής καθώς συναντώνται αποδημητικά πουλιά και ψάρια, κυρίως κυπρίνοι και χέλια.
Σήμερα ο οικισμός της Αγίας Τριάδας εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου έκτασης 7.636 στρεμμάτων/1.876 οικοπέδων του Οικοδομικού Συνεταιρισμού Υγειονομικών με την επωνυμία «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία ΣΥΝΠΕ» που περιβάλει την τεχνητή λίμνη Μπελέτσι, έχει πλέον αρκετές πολυτελείς μονοκατοικίες αλλά και ένα κατάλληλα διαμορφωμένο καταφύγιο με ελάφια και άλλα ζώα
http://el.wikipedia.org/wiki/Λίμνη_Μπελέτσι
Promenade X: Kenan’s house by Galata Tower
Will i ever enter that door?
Promenade X: Kenan’s house by Galata Tower (II)
At the building next to Galata Tower is located Kenan and Afife’s apartment at the Turkish serial Dudaktan Kalbe (From the lips to the heart)(1). I went there twice searching for the place. On March 2012 and on December 2013.
I was absolutely thrilled to discover the building where Kenan and Lamia spent time together. Here i am, in a rainy day, on December 10th. Nothing can stop me from going near the building, i go, i smell the traces of my favorite TV heroes, i am so close to them once more. Have they ever existed? I don’t care, i have felt so many emotions together with them, following their life, feeling less lonely. 
Lamia is standing by the window, watching Kenan leave. She then takes a big decision, a decision that will change her life.
As for me i am wondering, at which window Lamia is standing?? Must be the one on the left, on the first floor..
(1) Dudaktan Kalbe was shown at the Greek Tv by Antenna Channel. Photos from the serial are from Youtube https://www.youtube.com/watch?v=XhrLobNl3h8
Promenade X: View from Galata tower at Beyoğlou, Istanbul
Promenade IX: Reference to Chateaubriand’s Voyage
(I am reading an extract from Chateaubriand’s journey to Athens)
Όταν η Ευρώπη ξυπνάει από τη βαρβαρότητα, η πρώτη της κραυγή είναι για την Αθήνα: “Τι απόγινε η Αθήνα;” ρωτούν όλοι, από παντού. Κι όταν μαθαίνουν πως υπάρχουν ακόμα τα ερείπιά της, τρέχουν προς αυτά σα να’χαν βρεθεί τα λείψανα μιας μητέρας”.
Yiannis Theodoropoulos, Our Family Tomb, 2013
Promenade IX: Reference to Chateaubriand’s Voyage
(I am reading an extract from Chateaubriand’s journey to Athens)
“Τι γίναν οι δαιμόνιες εκείνες μεγαλοφυίες που ύψωσαν το ναό που στα ερείπιά του καθόμουν εγώ τώρα; Αυτός ο ήλιος που ίσως φώτισε τους στερνούς αναστεναγμούς της κοπέλας των Μεγάρων είδε και την περίφημη Ασπασία να πεθαίνει. Τούτη την εικόνα της Αττικής, αυτό το λαμπρό θέαμα μπροστά μου το’χαν κοιτάξει και μάτια σφαλισμένα εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια τώρα. Θα περάσω κι εγώ με τη σειρά μου κι άλλοι θνητοί και φευγαλέοι σαν και μένα θ’ανέβουν εδώ να στοχαστούν τα ίδια πράγματα για τα ίδια ερείπια. Η ζωή μας και η καρδιά μας είναι στα χέρια του Θεού. Ας τον αφήσουμε να τις διαθέσει όπως Εκείνος επιθυμεί”.
Promenade V
Can the city be oneiric? I believe it can, It is made of the essence that dreams are made of.
Photo by Nikos Kazeros, Nea Ionia, Athens
Promenade IX: Reference to Chateaubriand’s Voyage
(I am reading an extract from Chateaubriand’s journey to Athens)
…Περπατήσαμε λίγο στη λεγόμενη Χαλκόπουν Οδόν, όπου φαίνονται ίχνη του βωμού των Ευμενίδων, και φτάσαμε στην Ακαδημία. Εκεί στα περίγυρα της Ακαδημίας, περιδιαβάσαμε αρκετή ώρα. Τίποτα δεν προδίδει πως εκεί ήταν το καταφύγιο των σοφών. Τ’αρχαία πλατάνια της πέσαν κάτω από τα πελέκια του Σύλλα, κι όσα φύτεψε ο Αδριανός δεν γλίτωσαν από άλλους βάρβαρους. Δεν φαίνουνται πια οι βωμοί του Έρωτα, του Προμηθέα και των Μουσών – και μες στ’άλση έσβησε η θεία φωτιά που τόσες φορές ανάγλεξε τον Πλάτωνα….
Εδώ και μία ώρα είχε νυχτώσει πια και αποφασίσαμε να γυρίσουμε στην Αθήνα. Ο ουρανός έλαμπε από τ’άστρα και η νύχτα ήταν γλυκύτατη, διάφανη και ασύγκριτα καθάρια. Τ’άλογά μας βραδυπορούσαν και εμείς σωπαίναμε. Ο δρόμος που διασχίζαμε ήταν ίσως η αρχαία οδός της Ακαδημίας, τριγυρισμένη από τους τάφους των πολιτών που πέσαν για την πατρίδα και των πιο μεγάλων ανδρών της Ελλάδας.
Promenade IV
Promenade V: Avlaki, Attica
Promenade IV: Mt. Kohylas, Skyros island
View of Mt Kohylas, Skyros Island, 23.08.2013
Promenade IV: Vathy, Astypalea
Promenade IX: Dimosio Sima; Public Reading of Pericles’ Epitaph (Thucydides, II.34-46)
..”We cultivate refinement without extravagance and knowledge without effeminacy;
wealth we employ more for use than for show, and place the real disgrace of pover
ty notin owning to the fact but in declining the struggle against it. [2] Our public men have,
besides politics, their private affairs to attend to, and our ordinary citizens, though occupied with the pursuits of industry, are still fair judges of public matters; for, unlike
any other nation, regarding him who takes no part in these duties not as unambitious but
as useless, we Athenians are able to judge at all events if we cannot originate, and instead
of looking on discussion as a stumbling block in theway of action, we think it anindispensable preliminary to any wise action at all. [3]“….
On March 1rst, 2013, at 21.45 we realised the public reading of the funeral oration of Pericles at Dimosio Sima; the site where it is considered to be initially pronounced. The reading was based on the History of the Peloponnesian War, Book Two, by Thucydides (translated by Eleftherios Venizelos). It was performed with the contribution of Orizontas team, artists and random passers.
The performance was registrated and enriched at the Temporary office for the study and the registration of the “findings” of the reverie at the exhibition space of Orizontas gegonoton autoorganized team (88 Kerameikou str) at the context of the exhibition “Greece No Problem”
Promenade X: passages
The passages in Istanbul lead from east to the west, we stand so close to each other
Promenade IX: Temporary office for the study and the registration of the discoveries of my reverie-travel
Photos from my temporary office for the study and the registration of the “discoveries” of my reverie-travel held during the “Utopia” project at the autoorganized space of “Orizontas Gegonoton” team.
Promenade IX: Ruins at the Tower of the Winds
Promenade ΙX:Tower of the Winds – Monastiraki sq – Kerameikos – Dimosio Sima (Δημόσιο Σήμα)
Promenade IX: Visitors
(I am reading an extract from Henry David Thoreau’s Walden) “I had three chairs in my house; one for solitude, two for friendship, three for society.
When visitors came in larger and unexpected numbers there was but the third chair for them all, but they generally economized the roon by standing up. It is surprising how many great men and women a small house will contain…
One inconvenience I sometimes experienced in so small a house, the difficulty of getting to a sufficient distance from my guest when we began to utter the big thoughts in big words. You want room for your thoughts to get into sailing trim and run a course or two before they make their port. The bullet of your thought must have overcome its lateral and ricochet motion and fallen into its last and steady course before it reaches the ear of the hearer, else it may plough out again through the side of the head…”
Photos from my temporary office for the study and the registration of the “discoveries” of my reverie-travel held during the “Utopia” project at the autoorganized space of “Orizontas Gegonoton” team.
photo 1. Rika Krithara is reading Walden, sitting at the chair of society photo 2.Alexia Celia Peza is reviewing my notes from friendship chair, Maria Peza is at the society chair. Rika Krithara and Orestis Tzirtzilakis are standing.
Promenade IX: Solitude
(I am reading an extract from Henry David Thoreau’s Walden)
“I find it wholesome to be alone the greater part of the time. To be in company, even with the best, is soon wearisome and dissipating. I love to be alone. I never found the companion that was so companionable as solitute. We are for the most part more lonely when we go abroad among men than when we stay in our chambers. A man thinking or working is always alone, let him be where he will. Solitude is not measured by the miles of space that intervene between a man and his fellows. The really diligent student in one of the crowded hives of Cambridge College is as solitary as a dervis in the desert.”
.Photos of Angelos Antonaropoulos performing the Whirling Dervishes’ dance in the yard of the Tower of the Winds. From my reverie-travel held during the “Utopia” project.
The site of Thoreau’s cabin.
Promenade ΙX:Tower of the Winds
27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012
Διαβάζω για τον Πύργο των Ανέμων (1)(αφετηρία της διαδρομής μου) την περιγραφή του Gustave Flaubert στο “Ταξίδι στην Ελλάδα”(1850):
“Οι εξωτερικές αλληγορικές μορφές είναι υπερβολικά βαριές. Πόδια πρησμένα, το βάρος τους και μόνο θα εμπόδιζε το σώμα να πετάξει.
Κτίσμα οκτάγωνο.-Γείσωμα με τετράγωνα τύμπανα από πάνω, σε ύψος επτά ποδιών περίπου, ένα κυκλικό διάζωμα, μικροί κίονες με ραβδώσεις και δωρικό κιονόκρανο – ένα δεύτερο διάζωμα, ύστερα η στέγη, φέτες από πέτρες που στενεύουν προς την κορυφή και που ο συνδυασμός τους σχηματίζει τρούλο.
Δύο πόρτες, μία μεγάλη προς τα νοτιοδυτικά, μία πιο μικρή που βλέπει στην ανατολή.
Στο εξωτερικό του μνημείου, και που επικοινωνεί με αυτό, ένα είδος στρογγυλού πυργίσκου, παρόμοιας
Τρία παράθυρα ή ανοίγματα που έγιναν στον τοίχο, τα δύο κάτω από το πρώτο διάζωμα, ένα κάτω από το γείσωμα, δίπλα στο Μεράμπ” (2)
1. Οι Αέρηδες, μνημείο γνωστό και ως “Πύργος του Αιόλου”, “Πύργος των Ανέμων” και “Τάφος του Σωκράτη”, ήταν ένα υδραυλικό ρολόι που χτίστηκε στα μέσα του 1ου αιώνα μ.χ., με έξοδα του Σύριου Ανδρόνικου Κυρρήστου. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής κυριαρχίας χρησίμευσε ως τόπος συνάντησης των δερβίσηδων.
2. Σημείο που έδειχνε την κατεύθυνση της Μέκκας.
Promenade ΙX:Tower of the Winds – Monastiraki sq – Kerameikos – Dimosio Sima (Δημόσιο Σήμα)
This walk was performed from January 27 – February 4 2012
Ο συγκεκριμένος περίπατος πραγματοποιείται στο πλαίσιο της έκθεσης “Ουτοπία” στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο της ομάδας “Ορίζοντας Γεγονότων” (Κεραμεικού 88), στην ευρύτερη γειτονιά του εκθεσιακού χώρου, σε τόπους κλασσικούς περιηγητικούς ή/και τουριστικούς όπως ο Κεραμεικός, το Δημόσιο Σήμα και το Ωρολόγιο του Κυρρήστου (Αέρηδες), με στόχο καταρχήν την εμπειρία και στη συνέχεια τη διερεύνηση των ορίων ανάμεσα στη σύγχρονη περιήγηση και τον τουρισμό.
Η διαδικασία αυτή αποτυπώνεται και εμπλουτίζεται στο προσωρινό γραφείο-χώρο μελέτη και καταγραφής των “ευρημάτων” της περιήγησης που βρίσκεται στο χώρο της έκθεσης. Συνεπώς το υλικό της εγκατάστασης-γραφείου θα ανανεώνεται συνεχώς στις επόμενες εβδομάδες και η εγκατάσταση (με σχέδια, φωτογραφίες και κείμενα ή άλλο υλικό που θα προκύψει) θα λάβει την τελική της μορφή στο τέλος της έκθεσης, όπου και θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση και συζήτηση.
Οι περίπατοι ξεκινούν στις 27/1 στις 11:00 από το μνημείο των Αέρηδων, ακολουθώντας τον Ηριδανό ποταμό στο Μοναστηράκι και στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού και καταλήγοντας στο Δημόσιο Σήμα, στον Κεραμεικό. Όσοι ενδιαφέρονται να έρθουν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου στο hariklia.hari@gmail.com ή στην “Ουτοπία” που θα είναι και το σημείο κατάληξης, αύριο Σάββατο 28/1, την Τρίτη 31/1 και την Παρασκευή 3/2, 6:00 – 9:00 το βράδυ, Κεραμεικού 88
Στον περίπατο αυτό αναφέρομαι σε έργα κλασσικών περιηγητών όπως οι Stuart & Revett (The Antiquities of Athens), στο Οδοιπορικό του Evliya Çelebi (Evliya Çelebi Seyahatnâmesi. Beyoğlu, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları Ltd. Şti., 1996-. 10 vols.) αλλά και στις αναφορές του Chateaubriand (Το ταξίδι στην Ελλάδα, 1806) και του Flaubert (Το ταξίδι στην Ελλάδα, 1850-51)
General view of the Tower of Winds, from Stuart & Revett’s The Antiquities of Athens, 1762
Οι Αέρηδες, μνημείο γνωστό και ως “Πύργος του Αιόλου”, “Πύργος των Ανέμων” και “Τάφος του Σωκράτη”, ήταν ένα υδραυλικό ρολόι που χτίστηκε στα μέσα του 1ου αιώνα μ.χ., με έξοδα του Σύριου Ανδρόνικου Κυρρήστου. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής κυριαρχίας χρησίμευσε ως τόπος συνάντησης των δερβίσηδων.
Οι Περιστρεφόμενοι Δερβίσηδες [ή Mevlevilik (Mevleviyye, Osmanlica: مولويه) büyük ve ünlü sufi tarikatlarından biri. Adını kurucusu Sultan Veled’in babası ve tarikatın ilkelerini oluşturan Mevlana Celaleddin Rumi’den (Mevlana) alir] είναι ένα Σουφικο Τάγμα.
Promenade III: Reference to Lord Byron’s 1rst trip to Greece between 1809-1811
I am reading an extract from “Childe Harold’s Pilgrimage” by Lord Byron
XLV
Ambracia’s gulf behold, where once was lost
A world for woman, lovely, harmless thing!
In yonder rippling bay, their naval host
Did many a Roman chief and Asian king
To doubtful conflict, certain slaughter, bring
Look where the second Cæsar’s trophies rose,
Now, like the hands that reared them, withering;
Imperial anarchs, doubling human woes!
God! was thy globe ordained for such to win and lose?
Panos Charalambous, Ambrakia Mia, 1994
reference
I am reading an extract from Rebecca Solnit’s “A Field Guide to Getting Lost”:
“Not to find one’s way in a city may be uninteresting and banal. It requires ignorance-nothing more,” says the twentieth-century philosopher-essayist Walter Benjamin. “But to lose oneself in a city-as one loses oneself in a forest-that calls for quite a different schooling.” To lose yourself: a voluptuous surrender, lost in your arms, lost to the world, utterly immersed in what is present so that its surroundings fade away. In benjamin’s terms, to be lost is to be fully present, and to be fully present is to be capable of being in uncertainty and mystery. And one does not get lost but loses oneself, with the implication that it is a conscious choice, a chosen surrender, a psychic state achievable through geography. That thing the nature of which is totally unknown to you is usually what you need to find, and finding it is a matter of getting lost.
Urban Void; Action in the bed of the river Kifissos. Noisy march. 1999
Promenade II: Reference to Martin Heidegger; Aufenthalte
(I am reading an extract from Martin Heidegger’s Aufenthalte)
“Die morgendliche Ankunft bei schwachem aber frischem Wind im kleinen Hafen von Itea, die Fahrt durch den alten weiten Olivenwald bei Krisa, der langsame Anstieg zu dem karger werdenden Hochtal am Fuß des Parnaß erschienen wie eine vorbereitende Meditation für das Betreten des Heiligen Bezirkes, wo tempelverborgen nach Sage der Alten der Nabel der Erde gehütet wurde”.
.
Dimitris Gizinos. Landschaft (Olivenwald bei Krisa)
Διαβάζω από τις “Διαμονές. Ταξίδι στην Ελλάδα” του Μάρτιν Χάιντεγγερ: “Η πρωινή άφιξη με ασθενή αλλά δροσερό άνεμο στο μικρό λιμάνι της Ιτέας, η διαδρομή μέσα από τον παλαιό μεγάλο ελαιώνα της Κρίσας, το αργό ανηφόρισμα προς την όλο και φτωχότερη κοιλάδα που βρίσκεται ψηλά στους πρόποδες του Παρνασσού, όλα αυτά έμοιαζαν με προπαρασκευαστικό διαλογισμό για την είσοδο στον ιερό χώρο, όπου κρυμμένος στο ναό φυλάσσεται σύμφωνα με το θρύλο των αρχαίων, ο ομφαλός της γης”.
reference
Vangelis Gokas
I am like a pelican in the wilderness, I am like an owe in the desert, 2010, λάδι σε καμβά, 18I am like a pelican in the wilderness, I am like an owe in the desert, 2010, λάδι σε καμβά, 185Χ2155Χ215
Promenade IV: Reference to Wheeler and Spon
A Journey into Greece by Wheeler and Spon; The ruins at Samos island
Promenade IV: Initiating the Voyage to Archipelago
Thessaloniki harbour, April 2011
